Χοβόλη...Νίκος Ορφανίδης

Σκέπασε η σιωπή την πόλη
κι ο ήλιος φεύγει βιαστικός
τα όνειρα μες την φορμόλη
χωρίς να βλέπουν ουρανό
εγώ σκαλίζω την χοβόλη
να βρω μια σπίθα να 'χω φως

Τι είναι αυτό που μας στοιχειώνει
φίλε μου για δεν μιλάς
γέμισε ο κόσμος χιόνι
πες μου πριν να χάσουμε και εμάς

Χάθηκε η ζωή στην πόλη
ατάραχος ο φόβος μας κοιτά
ο έρωτας σπασμένο κομπολόι
και πως θα παίξουν τα παιδιά
εγώ σκυμμένος στην χοβόλη
να ψάχνω σπίθα και φωτιά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου