Δεν αρκεί να μπεις απλώς σ’ ένα οποιοδήποτε πλοίο με
πανιά και να πεις: “Να, τώρα ταξιδεύω μ’ ιστιοφόρο”.
Πρέπει τα πανιά του να είναι δικά σου πανιά όταν ανοίγουν,
και η πρώρα του να είναι δική σου πρώρα όταν σχίζει το νερό.
Και δεν μπορούν όλοι να ’χουν από ένα τέτοιο ιστιοφόρο –
μα ούτε μπορεί να είναι κοινόχρηστο και συνάμα να ’ναι
αγαπημένο, όπως πρέπει να είναι,
ώστε να ταξιδεύει σαν όνειρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου