Ατθίδα..! (Σαπφώ)

artofrestraint:
“Carl Friedrich Deckler (1838-1918)
Vestalin mit Efeugirlande (Vestal with Ivy Garland)
”
Σαν άνεμος μου τίναξε ο έρωτας τη σκέψη 
σαν άνεμος που σε βουνό βελανιδιές λυγάει. 
'Ηρθες, καλά που έκανες, που τόσο σε ζητούσα 
δρόσισες την ψυχούλα μου, που έκαιγε ο πόθος. 

Από το γάλα πιο λευκή 
απ' το νερό πιο δροσερή 
κι από το πέπλο το λεπτό, πιο απαλή. 
Από το ρόδο πιο αγνή 
απ' το χρυσάφι πιο ακριβή 
κι από τη λύρα πιο γλυκιά, πιο μουσική...

Πάει καιρός που κάποτε σ’ αγάπησα, Ατθίδα,
μα τότε μου ’μοιαζες μικρό κι αθώο κοριτσάκι.
Συ που μαγεύεις τους θνητούς, παιδί της Αφροδίτης,
απ’ όλα το καλύτερο εσύ ’σαι το αστέρι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου