Είμαι γυναίκα της ερήμου... Ορφέας Περίδης.

Είμαι γυναίκα της ερήμου
μια χούφτα άμμος η ζωή μου
νερό στη όαση, πηγάδι
και το κρυφό σου το σημάδι
λουλούδι πέτρινο, ανθισμένο
για πάντα θα σε περιμένω
να πιεις δροσιά απ’ την ψυχή μου
είμαι γυναίκα της ερήμου

Είμαι γυναίκα της ερήμου

αέρας παίρνει το φιλί μου

για να σε βρει και να στο δώσει

όρκο στ’ αστέρια είχαμε δώσει

κι όταν γυρίσεις απ’ τον κόσμο

τσάι στο κρύσταλλο με δυόσμο

πιες κι απ’ τη στάμνα της ψυχής μου

είμαι γυναίκα της ερήμου