Χαμένες αγάπες... (Νίκος ορφανίδης)

Αγάπες χαμένες

της λύπης καράβια
αγάπες της πίκρας
παλιά μου φεγγάρια

Τα όνειρα γίναν
πικρές αναμνήσεις
καμένα τσιγάρα
που τα 'χεις καπνίσει

Και τώρα καρδιά μου 
σε ποιον να μιλήσεις
τις στάχτες σκαλίζεις
να καις αναμνήσεις

Αγάπες πιασμένες

μαζί χέρι χέρι
βαδίζουν τις νύχτες
χωρίς εν' αστέρι

Γυρίζουν στο χρόνο
σαν να 'τανε τώρα
να βρέχουν τα μάτια
το δάκρυ της μπόρας