Δεν ξέρω πώς να κοιμηθώ... Ζακ Στεφάνου.

Δεν ξέρω πώς να κοιμηθώ
όλο σκέφτομαι εσένα, 
δεν ξέρω τι να θυμηθώ
όνειρα προχειρογραμμένα

Τρεις στίχοι πάνω στο χαρτί
κι ίσως απόψε να ξεχάσω, 
δεν ξέρω αν θέλω στο βυθό
ή στα ουράνια να φτάσω

Μία κιθάρα κι ο ρυθμός μου, 
μια μελωδία μαγική
και το σκοτάδι σου για φως μου
και η ψυχή μου εδώ κι εκεί

Μία κιθάρα μία πέννα
και συγχορδίες στη σειρά
και κάνα δυο τραγούδια ξένα
και δε θυμάμαι τα παλιά

Η νύχτα παίζει bossa nova
βόλτα η σελήνη κάνει έξω, 
κι ένα αστέρι με φωτίζει
όμως διστάζω να χορέψω

Δεν ξέρω αν με συμπονάει
ή αν τη θλίψη μου χλευάζει, 
κάπου στο βάθος η αχνή
εικόνα σου που ξεθωριάζει

Μία κιθάρα κι ο ρυθμός μου...

Και τα υπόλοιπα αστεράκια
στήσανε τρελό χορό
και τ’ όνομά σου σχηματίσαν
λαμπερό στον ουρανό

Τις αναμνήσεις που μου φέραν
και να τις διώξω δεν μπορώ, 
τις γράφω τώρα σε τραγούδι
και στο τραγουδώ

Μία κιθάρα κι ο ρυθμός μου...

Μία κιθάρα κι ο ρυθμός μου
κι ένα ταξίδι ερωτικό
και τα ματάκια σου για φως μου
και η ψυχή μου εκεί κι εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου