Εν ονόματι αγάπης,
του ονείρου αγωγιάτης
ταξιδεύω κάθε νύχτα,
στην αγάπη ρίχνω δίχτυα
στης ζωής την αυταπάτη,
ταξιδιώτης δίχως άκρη.
Τι ζητώ τι περιμένω,
σ' άδειο σπίτι στοιχειωμένο
σε φθαρμένες καταστάσεις,
με όνειρα πώς να χορτάσεις
μες στην δίνη των ανέμων,
το πικρό μου πεπρωμένο.
Να πλαγιάζω σ’ άδειους τοίχους,
στης αγάπης μου τους ήχους
μες σε άγονα νυχτέρια,
άγρυπνος χωρίς αστέρια
στης αγάπης τα καρτέρι,
ταξιδιώτης δίχως ταίρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου