Απ'της καρδιάς σε σβήνω απόψε τα κατάστιχα
τις αναμνήσεις μας θα κόψω πια μαχαίρι
χωρίς σκιές και μες στα ξενυχτάδικα
για να ξεφύγω απ' του χιονιά σου το λημέρι
Τώρα φυσάνε της αγάπης
μαϊστράλια
τώρα αρμενίζω μ' αγκαλιές
και με φιλιά
Τώρα μεθάω σ’ αυγουστιάτικα
φεγγάρια
τώρα θα πίνω την ζωή γουλιά γουλιά
Μες στην καρδιά θα χτίσω απόψε τον παράδεισο
χωρίς ντροπές και αναστολές να περπατήσω
και της καρδιάς θ’ αλλάξω το πουκάμησο
την φορεσιά σου να ντυθώ να σε νικήσω.
Σε ευχαριστώ φίλε Γιάννη τιμή μου !
ΑπάντησηΔιαγραφή