Στης σκέψης το βαθύ το μονοπάτι
την νύχτα σου και πάλι ξεπουλάς
του χρόνου ξετυλίγεις το κουβάρι
και μύριες ενοχές να κουβαλάς
της λύπης να σε σφίγγει το νταμάρι
στο άγνωστο να ψάχνεις μια χαρά
Τα όνειρα πουλιά φευγάτα
σαν νυχτοπούλια να κουρνιάζουν την αυγή
σημάδια αναζητάς σε λάθος στράτα
σε ιδέες που σου γίναν εμμονή
Αγάπες σημαδέψαν την ζωή σου
του νόστου σου να ψάχνεις την κλωστή
σε χνάρια περασμένα της ζωής σου
να βρεις το μονοπάτι της αυγής
στην δίψα να πεθαίνει το φιλί σου
στης λήθης να βουλιάζεις το γιατί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου