Ανάμεσα στην αστραπή και στο σκότος, με φλεγόμενη καρδιά και ψυχή μαγεμένη, αγρυπνώντας νύχτες ολάκερες, σκεπτομόρφιζε με τα μάτια κλειστά τον Άγγελο, σε μία κυκλική επανάληψη ολόιδιων σκέψεων, με ειδυλλιακές εικόνες και εύκολες ελπίδες…
Οι υποσχέσεις μιας ζωής ανοίγουν πύλες ονείρων.
Οι προσδοκίες μπορούν να πραγματοποιηθούν.
Οι άγνωστοι δρόμοι μπορούν να περπατηθούν με φάρο
τα σχέδιά τους και να φωτισθούν με τα χαμόγελά τους.
Η παράξενη, αμαρτωλή δύναμη της αγάπης τους, αντέχοντας
στον χρόνο, έγινε το αδιάψευστο στοιχείο στις καρδιές τους.
Ο σπινθήρας του ανίκητου έρωτά τους, άρπαξε φωτιά
στο πρώτο άγγιγμα.
Ο ακράτητος πόθος τους, αντί να καταλαγιάσει,
έγινε αχαλίνωτος.
Τα αχόρταγα, καυτά φιλιά, σήκωσαν τρικυμία στο αίμα της.
Η μεγάλη έκρηξη του πάθους, σάλεψε τη σάρκα της.
Οι μυστικοί ψίθυροι του κορμιού της, ξύπνησαν τη λίμπιντο.
Το λιοντάρι βρυχήθηκε μέσα της και δεν μπορούσε
να το δαμάσει.
Όλα τη γήτευσαν… Όλα τη λάγγεψαν…
Όλα την τράβηξαν στο διάβα τους…
Έζεψε τα άγρια, αδάμαστα άλογά της στο φλογερό άρμα της
και πήρε το στρατί της αποπλάνησης.
Στην πρώτη στροφή της στράτας, της είχαν στήσει
καρτέρι οι μοίρες της.
Την κοίταξαν με διεισδυτική ματιά και χαμογέλασαν ειρωνικά.
Η συγγραφέας Λεμονιά Γεμουρτζίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου