Τραγωδία... Θωμάς Γκόρπας..!

Κανείς δε σκέφτηκε να κλείσει φεύγοντας την πόρτα
κανείς δε σκέφτηκε τον άνεμο που θα΄ρχονταν σε λίγο
κανείς δε σκέφτηκε τι άφηνε και τι έπαιρνε κοντά του
φύλλα μαχαίρια βλέμματα ή τα τελευταία λόγια
που θα΄διναν στην παρεξήγηση ένα τέλος.

Θέλω να σ΄αγαπήσω μα δε γίνεται έχω αργήσει

θέλω να σ΄αγαπήσω όσο δε μ΄αγάπησε κανένας

να σκιστώ για σένα ν΄αλλάξω γειτονιά ν΄αλλάξω στέκια.

Τώρα πελώρια άγνωστα χέρια ασυνείδητα με δέρνουν

τώρα ξαφνικά τα νερά μού έκλεισαν όλους τους δρόμους

τώρα παλιά τραγούδια λαϊκά βαραίνουν τον αέρα…

Αν σε ξαναβρώ δεν ξέρω πού θα σε τρακάρω πάλι

σε πόλη ολοκαίνουργια με εναέριους δρόμους

ή σε μοντέρνα ερημιά ή μες στο τελευταίο σκοτάδι…

Και θα΄χω άραγε ακόμα την παλιά καρδιά;