Η Γυναίκα Εκείνη... Μπέττυ Κούτσιου.

Εκείνη την γυναίκα που δεν ξεχνάει η καρδιά της,

να την αφήσεις μόνη της γιατί 

είναι το μόνο πράγμα που θα σου ζητήσει...
Μην έρθεις πολύ κοντά και μην χρησιμοποιήσεις 

τα χέρια σου για να την αγκαλιάσεις...

Δεν κρυώνει... Δεν αισθάνεται μοναξιά...
Απλά κουβαλάει μέσα της έναν άλλον άνθρωπο 

και πολλές φορές κουράζεται η ψυχή της 

από το βάρος για αυτό γέρνει το σώμα της στην γη...

Η γυναίκα που δεν ξεχνάει,

ζωγραφίζει πάνω της ένα συρματόπλεγμα 

από απαγορευμένες αγκαλιές,

από κλειδωμένα φιλιά και πάθη...
Δεν είναι που δεν μπορεί να τα ξαναζήσει...
Είναι που δεν θέλει...

Και αυτό το δικό της “Δεν θέλω”, 

δεν μπορεί να το κρίνει κανένας 

εάν πρώτα δεν έχει περάσει 

από τον ίδιο θάνατο της ψυχής όπως εκείνη...

Η γυναίκα που δεν θέλει να αρχίσει πάλι μια σχέση φαίνεται.
Δεν χρειάζεται να ρωτήσεις για να μάθεις...
Κοίταξε την...
Περπατάει πάντα με τα μάτια να κοιτάνε 

μπροστά της και όχι γύρω της...
Δεν ψάχνει κάτι... Ούτε κάποιον...
Έχει ζήσει τον έρωτα της 

που τώρα τελείωσε και θρηνεί...

Θα σε χαιρετήσει ευγενικά,

πιθανόν να είναι πιο διαχυτική μαζί σου κάποια στιγμή 

αλλά μην μπερδευτείς... Δεν σε φλερτάρει...
Σου βάζει την ταμπέλα “Φίλος”, γιατί είναι η μόνη 

που μπορεί να κουβαλήσεις αυτή την στιγμή 

πάνω σου όσο αφορά εκείνη...

Η γυναίκα που έχει ακόμα το αγκάθι 

από κάποιον έρωτα στην καρδιά 

φωνάζει από μακριά αφήστε με μόνη μου...

Όχι από μοναξιά... Αλλά από επιλογή...
Επειδή ακόμα και τα λίγα λεπτά που θα μείνει μοναχή της,

θέλει να αφομοιώσει μέσα της ξανά και ξανά 

τον έρωτα που νιώθει και που για εκείνη 

είναι η ανάσα της ζωής της...

Η γυναίκα που δεν μιλάει πολύ 

δεν το κάνει γιατί δεν έχει κάτι να πει...

Απλά δεν έχει κάτι να πει μαζί σου...
Κλείνει το στόμα της να αναπνεύσει εκείνον που αγαπά...
Το ανοίγει για να εκπνεύσει πάλι εκείνον...
Οπότε μην μιλάς πολύ...
Δεν χρειάζεται φαμφάρες και εντυπωσιασμούς.
Δεν την νοιάζουν το αστραφτερό αυτοκίνητο σου,

τα πολλά λεφτά σου,η σπουδαία δουλειά σου.
Όλα αυτά είναι τόσο βαρετά για εκείνη 

όσο το γαλλικό μανικιούρ για σένα...

Την γυναίκα που έχει υπάρξει η γυναίκα ενός άλλου άντρα,
δεν την ενδιαφέρουν όλα αυτά...
Γιατί πολύ απλά δεν στοχεύει στο πορτοφόλι σου.
Μπορείς να το καταπιείς. Να το κρύψεις. Να το φάς...
Εκείνη η γυναίκα θα σε εκτιμήσει μονάχα 

γιατί θα ενδιαφερθείς πραγματικά για εκείνη...
Θα έχεις δει την ψυχή της και όχι μόνο το μπούστο της.
Θα ακουμπήσεις απαλά τα μαλλιά της πριν την σάρκα της.
Θα μπορέσεις να της δώσεις αυτό που της έλειψε τόσο καιρό .
Αφοσίωση,αγάπη,πίστη...

Εάν νομίζεις ότι σε ένα απο τα τρία υστερείς 

τότε μην μπεις στον κόπο να την πλησιάσεις.
Δεν θα γίνει ποτέ δική σου...
Δεν γίνονται οι άνθρωποι δικοί μας 

επειδή θα τους θαμπώσουμε τα μάτια 

με τα υλικά αγαθά που προσφέρουμε...
Γίνονται δικοί μας οι άνθρωποι,

γιατί θα τους σκουπίσουμε τα μάτια που κλαίνε 

και θα τους αφήσουμε να ατενίζουν 

δίπλα μας την θάλασσα που ονειρεύονται...