Μέσα στου Νείλου τα κανάλια ξενυχτάς
και της καρδιά σου τα κομμάτια να γυρεύεις
το όνειο σου να το κρύβουν τα φεγγάρια και ο Ρα
κι αυτή η νύχτα πάλι να σε σημαδεύει
Στην πυραμίδα της αγάπης σου κλεισμένη
και το όνειρό σου είναι τόσο μακριά .
πως να πετάξεις σ’ άλλους γαλαξίες
που η δυναστεία της αγάπης σαν μια σκλάβα σε κρατά
Πάλι στην λύπη μαργαρίτες να μαδάς
του Νεφερίτη σου δεν βρήκες τα σημάδια
τα όνειρά σου τα χει κλέψει μία σφίγγα και γελά
και την καρδιά σου να παγώνουν κρύα βράδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου