Τα χρόνια της ζωής μου τα ζύγιασα ...
Στο πρωινό της φιλί, κάπου κάποιος
στο ζύγι με έκλεψε ,χαμογέλασα
και προσπέρασα....
Ταξίδι ξεκίνησα σε δρόμους που
αγάπησα και μ'αγάπησαν
και σ'άλλους που σαν τους περπάτησα
με πλήγωσαν και ακόμα με πονούν
Γνώρισα τις όμορφες στιγμές της ζωής
και τις άσχημες της ,
με όνειρα και ελπίδα τις έχτιζα ..
Και πάλι στον αέναο κύκλο της ,να με κλέψει
στο ζύγι γυρεύει ο πόνος της .
Και πάλι προσπερνώ ,με το χαμόγελο μου ,
να ζεσταίνει τον χειμώνα της ,
με το τραγούδι που βγαίνει σιωπηλά
από τα χείλη μου ,μουσική να σκορπίζει
στους δρόμους της !
Με το πιο όμορφο λουλούδι στο παραθύρι μου
να μου δίνει τις ανάσες του
στην λάβα του καλοκαιριού ...
Χαμογελώ στην ζωή και στην συνέχεια της
στα γαλανά μάτια ,ανοικτές θάλασσες
στα απέραντα ταξίδια μου !
Χαμογελώ στο αστέρι εκείνο
που σαν με συντροφεύει ,τις δικές μας νυκτιές,
θα του φανερώνω
τα μυστικά του κόσμου μου !
Για τις αγάπες που ανθίζουν και φέρνουν την άνοιξη
στους κήπους της καρδιάς
Και για τους ηλιους της αυγής που
φανερώνουν την χαρά της πλάσης !
Ξημερώνει ....ξημέρωσε μία νέα μέρα !!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου