Είσαι ότι μένει
γλυκιά νοσταλγίας στάλα
όταν φεύγουν όλα τ' αλλα
όταν σβήνουν όλα τ' άλλα.
Με το χθές τρυφερά με δένεις
είσαι θύμηση που φέρνεις
τρέμουλο στα χείλη
ρίγη στο κορμί ονειρεμένο
ατέλειωτο φιλί.
Είσαι ό,τι μένει
αβάσταχτη απουσία
γλυκιά αμαρτία
πόθος και λατρεία.
Είσαι ότι γλυκό μένει
ανοιξιάτικο χαμόγελο
δάκρυ βροχή φωτιά ενοχή
για μένα ο κόσμος είσαι εσύ
χαρά ορφανή αγκαλιά φλογερή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου