Άδεια η πόλη τα παράθυρα κλειστά
το γέλιο χάθηκε σιωπή μας καταπίνει
τα όνειρά μας κλέψαν ξαφνικά
και σ' άδειους δρόμους πως να βρεις ελεημοσύνη
Χρόνια θαμώνες στης ζωής μας το κενό
και τα παιδιά που πάντα ψάχνουνε το δίκιο
κάποιοι τα κλέβουν για δικό τους μερτικό
γιατί κοιτάξαν την ζωή με βλέμμα αντρίκειο
Αυτή την χώρα την ξεχάσαν οι θεοί
εδώ που ζούσαν οι σοφοί και βασιλιάδες
τώρα οι βάνδαλοι την βγάζουν στο σφυρί
και τα παιδιά να ξεπουλούν πραματευτάδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου