Μπαίνω μόνη μου στα ρηχά που είναι δύσκολο για μένα.
Ομως όταν θα το ξεπεράσω με το άφθονο ιδρώτα μου,
κ το κλάμα που θα χύσω.... με το φόβο κ τρόμο που θα έχω μέσα μου,
μονο τότε με κάθε άλλη αντιμετώπιση θα μπαίνουν τα πόδια μου
στα ελαφρά κύματα χωρίς αμφιβολια με την σίγουρη αίσθηση οτι
δεν θα συμβεί κάτι να ξανά πνιγώ!!!
Τα πάντα θα μου είναι εύκολα σαν δεύτερο χέρι.
Ότι κ αν οποίος πάει να μου κάνει κακό
η μεσολαβήσει στην ζωή μου.....να βρεθώ πάλι στα ρηχά.....
Τότε εγώ, θα είμαι εκείνη η ίδια, ο ευατος μου,
που με μια άξαφνη κίνηση, θα τον ρίξω με μια σπρωχτιά ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου