Εχτισα έναν έρωτα... Μαρία Νικολαου.

Εχτισα έναν έρωτα σε χαμηλό ουρανό.
Στο ξέφωτο ενός ορίζοντα.
Γεμισα αισθήσεις τα ζεστά απ τον ήλιο κεραμίδια,
κι ήρθαν τα πουλιά και φτιάξανε φωλιά.
Έπιναν νερό με μέλι απ τα φιλιά μας, 
και δροσίζονταν στο χάδι που άφηνα στο πρόσωπό σου επάνω.
Μικρή, λιγνη πεταλούδα, χόρευε μες στα μάτια μου,
κι εγώ ψιθύριζα το φονικό σου όνομα.
Κάθε φορά γεννιόμουν, και άλλες τόσες πέθαινα για χάρη σου.
Μέχρι που ταξιδιώτης άνεμος μας χώρισε νύχτα 
με δυό φεγγάρια. Μα δε λυπάμαι πια.
Έμαθα να γενναω νέους ήλιους
και να καρφώνω επάνω τους την κάθε μας στιγμή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου