Συγνώμη μαμά... Μάρω Πετρίνα.

Δεν υπάρχει λόγος να μου ζητάς συγγνώμη παιδί μου γλυκό.
Είσαι άνθρωπος κ όλοι κάνουμε λάθη αρκεί να το
αναγνωρίζουμε. Εγώ σε γέννησα να χαμογελάς κ όχι να
μετανιώνεις που ζεις. Σε δέχομαι όπως είσαι. Μαζί θα
τα ξεπεράσουμε όλα. Τα καλά κ τα άσχημα. Μακριά
η κοντά μου, η μάνα σου, ΕΓΩ, δεν θα σε αφήνω, όσο ζω
κ ακόμα στον ουρανό μια μέρα αν βρεθώ.

Αχ, να ξέρες παιδί μου πόσο σ’αγαπώ!!!
Κοιτάξου στον καθρέφτη. Μήπως βλέπεις αυτό που βλέπω
εγώ στο παιδί μου; Την ομορφιά του, τα χαρίσματα του,
την σοφια του, εκτός από τα αρνητικά του ;;;
Τώρα είδες ξάστερα τι εννοώ ;;;

Τότε, κάνε την προσευχή σου ζητώντας συγγνώμη
Στον Θεό κ αγάπησε τον εαυτόν σου πρώτα κ μετά τους
υπόλοιπους όπως πρέπει σε παρακαλώ.
Τώρα, περιμένω να δω το γλυκό χαμόγελο σου,
να ελθεις κοντά μου, να σου χαρίσω πολλά φιλιά
κ μια ζεστή αγκαλιά κ της μάνας την ευχή να σου δώσω.

Όσο για το «συγγνώμη» που μου είπες, μου αγγίζεις
την καρδιά διότι σημαίνει πως με σέβεσαι
κ με εκτιμάς σαν δική σου «μαμά.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου