Ήλιος της Αύγης... Νέλλη Κουμεντάκη.

Κι' έκλεισα τα μάτια

μήπως και σε δω ίσως,
και μπορέσω να σε ονειρευτώ,
μα με θάμπωσε το φως του
ανεμόβροχου η ψυχάλα της
ψυχής μου ο καημός!
~ ~
Θα μπορούσε
να ήσουν θύμηση τρυφερή,
ένα άγγιγμα να ήμουν στη ψυχή,
ένας ήλιος που ανατέλει την αυγή!

~ ~

Κι έκλεισα τα μάτια

να σε ονειρευτώ μα ξεθώριασε,

το πλάνο κ' έπαψα ν' αναπολώ,

κρύφτηκε πια το φεγγάρι

τη μορφή σου νοσταλγώ!

~ ~

Κι έκλεισα τα μάτια

στη ψυχή σου να χαθώ

σε δυο θάλασσες γαλάζιο,

τις ανάσες σου να πιώ!

~ ~

Θόλωσε η σκέψη

στις σιωπές θα ξεχαστώ,

στο λαβύρινθο της νύχτας,

το φιλί σου αναζητώ!