Είναι κάτι ψυχές... Ρένα Γέρου.

Είναι κάτι ψυχές!

Γεμάτες ρωγμές , μπαλώματα

Τσουρουφλισμένες και μες την σκόνη!

Πληγές και χαρακιές γεμάτες 

Σημάδια ενός παρελθόντος βίαιου!

Κάτι ψυχές που μυρίζουν μύρο , σμύρνα . ροδόνερο!

Μαντάρισαν τα τραύματα όπως - όπως

Προχώρησαν!

Με μια σπουδή , μια απόφαση !

Κάτι ψυχές θαυμάσιες

Που μένουν μες σε σώματα κουρασμένα και καταπονημένα

Και παραμένουν

Για να δίνουν

Να δίνονται

Να προστατεύουν

Να μοιράζονται!

Κάτι μανάδες

Που και πέρα απ' τον θάνατο μας ορμηνεύουν!

Κάτι ψυχές αγγελικές!

Αυτές που κάναν μυριάδες λάθη κι έμαθαν!

Αυτές που προδοθήκαν και συγχώρεσαν

Αυτές που πάλεψαν κι άλλοτε έχασαν

Μα εν τέλη, κέρδισαν!

Κάτι ψυχές ατέλειωτες!

Σαν την δική μας - των ξεχωριστών αγωνιστών

τούτης της παραζάλης:

Των Ευαίσθητων και συνέχεια δακρυσμένων!