Στην κατάφασή σου... Στέλλα Βρακά

Όταν έφτασα
στην άκρη της φωνής σου
έπνιξα αρκετή απ' την λύπη.
Δεν αρνήθηκα
τα μεσημέρια του γέλιου.

Γύρευα
να εξερευνήσω την πολιτεία σου
ανέγγιχτη κι αθώα.

Στολισμένα τα μάτια μου
αντανάκλαση των δικών σου.
Στις έρημες θάλασσες
φύτευα λουλούδια.
Στους έρημους κήπους
έσπερνα θάλασσες.
Λες να 'ταν αυτό το λάθος μου;

Ωραία
που μ' έχεις καταβροχθίσει.
Πώς να υπάρξω
στην στέγη της αδιαφορίας σου;
Τρέμω στον καθρέφτη μου
χωρίς τον δικό σου.

Σκύψε πάνω μου
και δώσε μου
το κελάηδημα της ανάσας
του φλεγόμενου Ήλιου.
Γίνε μέσα μου
Ήχος και Φως.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου