Πήγα να σεργιανίσω την ψυχή μου
στο βουνό.
Μαγεύτηκε απ' τα αηδόνια.
Μετάλαβε το Νερό της πηγής
της ακριβοθώρητης.
Γέννησε θαυμαστικά
στο μοναχικό πέταγμα του αητού.
Μα...ταράχτηκε στο κρύο
πεθύμησε την θάλασσα.
Την άφησα καταμεσής του πέλαγου.
Θέλησε την δική σου για το ταξίδι.
Να της συλλαβίζει
την σαγήνη
την κατάνυξη
την ευλογία
την λύτρωση.
Κι έτσι γυρνώ στους δρόμους
για να βρω τους δικούς σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου