για μια χούφτα... θώμη μπαλτσαβιά.

για μια χούφτα αστέρια από τα χέρια τα δικά σου..

τι δε θα΄δινα...από κείνον τον ουρανό που ανέκαθεν 

είχαμε σεντόνι μας βράδια αξημέρωτα..μεθυσμένα 

από έρωτα που ξεπήδησε από ποίημα τρελού...

αυτά τα αστέρια θέλω μαξιλάρι να τα κάνω μα 

τα θέλω μες τη χούφτα σου να τα δω...

για μια χούφτα δική σου αγριοκέρασα καλοκαιριού οργασμό..

θα σκότωνα το μοναχικό λύκο που ενίοτε ουρλιάζει στα 

τρισβαθά μου..θα έβαζα το πιο γλυκό κρασί σε ένα 

ποτήρι για να πιούμε μαζί και θα σε καρτερούσα 

στο γνωστό ακρογιάλι μουρμουρίζοντας 

σκοπούς παλιούς ερωτικούς...

πια όταν διψώ..μήτε για νερό μήτε για έρωτα..

μοναχά από τις χούφτες σου αγαλιάζομαι και ξεδιψώ...

πια όταν πονώ...μοναχά οι χούφτες σου γίνονται 

γιατρειά...ώρες από κείνες...ξέρεις εσύ...γεννιέμαι 

φορές χίλιες βάζοντας το πρόσωπό μου ολόκληρο μέσα 

σε αυτές...ένας κόσμος ολάκερος είναι στα σπλάχνα τους 

μέσα..ένας κόσμος για μένα μόνο..

για μια χούφτα ροδοπέταλα που θα με έραινες..

θα μπορούσα να πάω στην άκρη του κόσμου να βρω 

την πιο σπάνια κι όμορφη τριανταφυλλιά να σου μοιάζει 

και στον κήπο σου να τη φυτέψω...στο ίδιο μέρος 

θα έβρισκα κι όλες τις απαντήσεις να φέρω πίσω..

ζω..τελικά ζω..δε υπάρχω απλά κι αυτό γιατί μάζεψες 

τα δάκρυά μου μες τη χούφτα σου...χάιδεψες το 

χαμόγελό μου μ'αυτή..έλιωσες τις πίκρες μου εκεί 

μέσα και με έλουσες με σεληνόφως όταν δεν υποπτευόμουν 

καν πως υπήρχε φεγγάρι ... 

έλα..θα σε βαφτίζω αγάπη αιώνια μες τη δική μου χούφτα...

για μια χούφτα ψυχής θα κολυμπήσεις σε νερά άγνωστα 

μα δε θα΄σαι ποτέ ο ίδιος σαν γυρίσεις..για μια χούφτα 

λησμονιά..αξίζει να απαρνηθείς το ναυάγιο της ζωής σου..

στη δική μου χούφτα θα βρεις άλλο θεό...