Αύγουστος ήτανε θαρρώ
που μου'λεγες θα καρτερώ
κάτω απ το παραθύρι σου
ν'ακούω την ανάσα σου ,το γέλιο
την φωνή σου ..
Του ήλιου τα βέλη θ 'αψηφώ
και στα παραθυρόφυλλα ,στάλες
δροσιάς για χάρη σου
στις χούφτες θα κρατώ ..
Στου φεγγαριού το ασημί
θα γράψω λόγια αγάπης ,
μην τα ξεχάσεις θάρχωνται
τ'αστέρια
να στα δείχνουν!
Αύγουστος έφθασε ξανά κι
έξω απ 'το παραθύρι μου
τα βήματα σου βιαστικά
δεν ξέρουν από αγάπη .
Στα πέλαγα του ουρανού
δύο φεγγάρια κολυμπούν
και μπέρδεψαν τα λόγια ....
Και ένα αστέρι μοναχό να
σιγοτραγουδάει
οι έρωτες τον Αύγουστο
δάκρυ στα πρωτοβρόχια ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου