ντύθηκε στ΄άσπρα, σήμερα
θαρρώ κάτι γιορτάζει
βγήκε στο δρόμο αγέρωχη
και τον Θεό δοξάζει
ξέρει πως όλοι την κοιτούν
την τρώνε με τα μάτια
μ΄αυτή εκεί να περπατά
στα ίδια μονοπάτια
σκορπίζει ανομολόγητους
πόθους και της αρέσει
την φτιαχνει αυτή η αίσθηση
ότι τους έχει δέσει
όλους με τα φουστάνια της
σαν πιόνια, μαριονέτες
νοιώθει αφέντρα , αρχόντισσα
κι αυτοί οι υπηρέτες
για μια ματιά της καίγονται
για μια της λέξη ζούνε
στήνονται πάντα στη γωνιά
μόνο για να τη δούνε
να ακούσουνε τα βήματα
τ΄άρωμα να μυρίσουν
μια τζούρα ακόμα απ΄τ΄όνειρο
ζητούνε για να ζήσουν
μ΄αυτή περνά αγέρωχη
δίχως να τους κοιτάξει
κι ας ξέρει ότι καίγονται
πως έχουνε πλαντάξει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου