Σωπαίνω στις
ανάσες σου στο
χρώμα σου το γαλάζιο,
το διάφανο κρυστάλινο που
αντανακλά στην άμμο!
Κεντημένα στο
βυθό σου τα κοράλια,
Φιλντισένια κυματίζουν,
σαν πολύτιμα πετράδια!
Έρωτας είσαι
Θάλασσα, το κύμα σου
μελωδία, ανασασμός ταξίδεμα,
θύμισες τρικυμία!
Ξαγνάντεμα στ' ακρογιάλι σου,
κεντάω τις σιωπές μου, και στον
ψαλμό του εσπερινού,
ξεχνάω τις ενοχές μου!
Έτσι να στέκω
να θωρώ θάλασσα τον
παλμό σου, μέσα στις σκόρπιες
σκέψεις μου, να δραπετεύω εμπρός σου!
Στις φυλλωσιές σου
η προσμονή μοιάζει με
ονείρου χρώμα, σαν το γλυκό σου
ανασασμό, σαν του καημού το γιόμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου