Σκουριάζει η ζωή στην μοναξιά
βαριά η αναμονή με μια ελπίδα
σ' άναστρες νύχτες να πεθαίνουν τα φιλιά
σαν Οδυσσέας ναυαγός στην καταιγίδα
Μες στον βυθό της μοναξιάς
στο ακυβέρνητο μου σκάφος
ψάχνω πορφύρα της χαράς
να πνίξω το δικό μου πάθος
Στα κύματα παλεύω της ψευτιάς
μνηστήρας στης σιωπής την αλυσίδα
σε θάλασσες να ψάχνω μια στεριά
και της αγάπης νοσταλγώ την μια πατρίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου