Ήμουν για σένα μιας στιγμής τ' αποθημένο
έργο μονόπρακτο στης νύχτας την σκηνή
ένας πλανόδιος στο ψέμα σου πνιγμένος
ένα τσιγάρο για να κάψεις την στιγμή
Τώρα της νύχτας τα φεγγάρια είναι μαύρα
στου έρωτα σου τις λευκές επιταγές
εγώ να ψάχνω των ονείρων τα σημάδια
κι εσύ να φτιάχνεις τις κρυφές σου ξαστεριές
Νύχτες τ' όνειρό μου μοναχό του σαν αλήτης
να σεργιανίζει δίχως χάδι στην σιωπή
τα βράδια βγαίνει με το φως τ' αποσπερίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου