Μιλώ γι' Αγάπη... Νέλλη Κουμεντάκη.

Μπορεί να
ήσουν τ' ουρανού
μοναδικό αστέρι,
μπορεί του φεγγαριού,
λάμψη το καλοκαίρι!

Κι αν ήσουν
σύννεφο βροχή, του
κεραυνού το θάμπος,
θα μουν η γη που αγκάλιαζε
το τρυφερό σου κάλος!

Κι αν ήσουνα
του ήλιου, το χάδι
το ζεστό, το αγγιγμά σου
θα θελα, στις θύμισες να χαθώ,

Κι αν ήσουν
τ' ουρανού της θλιψης
πεφταστέρι, στη θάλασσα
θα καρτερώ τ' άπειρο να σε φέρει!

Κι αν ήσουνα
στα βλέφαρα το δάκρυ,
θα ξαγρυπνούσα στ' όνειρο,
να σου μιλώ γ' αγάπη!

Μπορεί να ήσουνα
της νύχτας οι σιωπές μου,
να σου μιλώ να δραπετεύεις
στις στιγμές μου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου