Σταλαγματιά Ελπίδας... Νέλλη Κουμεντάκη.

Κι έφυγες

το φθινόπωρο

μαζί με τον σεπτέμβρη,

στην πρώτη τη βροχή

π' έφερε τ' αγέρι!

Στη λησμονιά

αφέθηκα στη μέθη

που παρασέρνει, θύμισες

αστροφεγγιές που πήρε

το καλοκαίρι!

Είναι που η μνήμη

προσπαθεί να δεί απ' τις γρίλιες

χρώμα, μα έχει ομίχλη απέναντι

και νοτισμένο χώμα!

Θά ρθεις με

το φθινόπωρο που

θα χουν όλα αλλάξει δεν

θα χεις λάμψη στη ματιά

θα ναι η ορμή φευγάτη!

Θα ρθεις σαν

άγγιγμα βροχής σαν

φεγγαριού αχτίδα, θα ρθεις

σαν γκρίζο σύννεφο σταλαγματιά

ελπίδας!

Θα ρθεις στη

μνήμη νοερά που μια

αστραπή θα φέρει, και στα

λημέρια τα παλιά, να μου θυμίσεις

καλοκαίρι!