Λήθη... Νέλλη Κουμεντάκη.

Έτσι είναι τα

όνειρα αντιγράφουν

την ψυχή, αγγίζουνε

ψιθυριστά νότες μουσικής!

Εκεί περιδιαβαίνουν

γράφονται σε σειρές, και

στις σιωπές αντέχουνε στης

νύχτας τις στιγμές!

Κι αν τα

ακρωτηριάζουμε,

άφωνα να ηχούν μοιάζουν

με τα θέλω μας μα στη σιγή ξεσπούν!

Καλπάζουνε

στη μοναξιά και

σε λυγμό ξεσπούνε

μόνο στην εγκατάληψη,

θέλουν να εκδικηθούνε!

Είναι κι αυτα

που ξέμειναν στις

βόλτες της ψυχής μας,

τα διψασμένα ανύποπτα

π' αφύπνισαν τη ζωή μας!

Καμιά φορά με

στεναγμό κι άλλοτε

λυπημένα, στην επιφάνεια

προσπαθούν να ξαναθυμηθούν εσένα!

Έτσι είναι τα όνειρα,

αντιγράφουν τη στιγμή

στη λησμονιά στ' αζήτητα,

στη λήθη της ζωής!