Ο Δικός Μας Παράδεισος... Θωμη Μπαλτσαβια.

Όποιος παράδεισος υπάρχει θα τον βρω για να σε πάω..
αν δεν υπάρχει απλά θα τον δημιουργήσω εγώ..
θα σε πάω με κάθε μέσο..με τα λόγια που γεννιώνται
στα χείλη μου σαν με κοιτάς..με τα μάτια μου όταν σε
αντικρύζω να έρχεσαι σαν καινούριο όνειρο κάθε φορά..
με τα φιλιά που μάζευα καιρό πολύ για σένα..με τα χέρια μου
που υπάρχουν μόνο για να σε αγγίζουν με προσευχή
κι αμαρτία συνάμα..με την καρδιά μου που καλπάζει σαν
άτι άγριο στη σκέψη σου και μόνο...με τα ποιήματά μου που
τα πλέκω με ψυχής κομμάτια..

Όποιος παράδεισος υπάρχει, δικός μας θα γίνει...
σαν δυο πρωτόπλαστοι για άλλη μια φορά θα φτιάξουμε
από την αρχή έναν κόσμο πιο όμορφο..θα μου γελάς
και θα ανθίζουν τα λουλούδια...θα σου τραγουδώ
και θα γεννιώνται θάλασσες... θα στολίζω τα γυμνά κορμιά μας
με φεγγάρια και ήλιους..με άστρα και ουράνια τόξα..
θα σε νανουρίζω και θα ξανάρχονται τα αποδημητικά πουλιά..

Μόνο παράδεισος μπορεί να χωρέσει εμάς...
μόνο παράδεισος είναι το κάθε λεπτό..
το καθετί σαν είμαστε μαζί.. 
ολοδικός μας παράδεισος..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου