Τι βραδιά κι αυτή απόψε... Μαριαννα Κοκεδημα.

Τι βραδιά κι αυτή απόψε .

έχει μια ψύχρα μέσα στη ψυχη μου που αρχίζω και 'τρέμω '

σαν κάτι να διαισθάνομαι, ή σαν από κάτι να φοβάμαι.

Έξω βρέχει κι εγώ κολλημένη στο θόλο τζαμί σκεπτόμενη ακούω

τη μελωδία της βροχής ,μ'ενα υπέροχο ρυθμό

στα κεραμίδια της από κάτω .

Σε σκεφτόμουν πολύ έντονα σαν να σ'εβλεπα μπροστά μου .

κι άκουγα τη φωνή σου να μου λέει .

Άν ποτέ κυρώσεις έλα σε μένα

η αγκαλιά μου είναι πάντα ανοιχτή και ζεστή για σένα .

μια τρικυμία ένιωθα σε όλο μου το σώμα .

Άνοιξα την πόρτα κι άρχιζα να τρέχω προς εσένα

ή μάλλον προς τη φωνή σου .

Αισθανόμουν τι δροσιά της βροχής πάνω μου ,

συγχρόνως και γελαγα κι έκλαιγα .

Χαρά κ λύπη γίναν ένα .

ωραία αίσθηση να πέφτουν τα βρεγμένα μαλλιά

στους ώμους σου ,στο μέτωπο σου .

κι βροχή να φέρει όλες τις ευωδιές του δάσους

στην όσφρηση σου .

Είχε αστραπές και κάποια στιγμή φοβήθηκα .

κοιτούσα τρομαγμένη γύρω γύρω ,μα δε ήσουν πουθενά .

Μέχρι μου μια δυνατή αστραπή έκανε τη νύχτα μετά .

Και στη λάμψη της είδα εσένα να χαμογελάς .

Χωρίς ομπρέλα κι εσύ .

Μη φοβάσαι τις αστραπές ψυχή μου ,το δρόμο σου φωτίζουν ,

και οι βροντές του κεραυνού είναι η μουσική του έρωτα .

γιατί ο έρωτας τραγουδάει κ φωνάζει .

Δε βλέπω τα δάκρυα σου ,γίναν ένα με τη βροχή .

μα εγώ σε λατρεύω .

το μόνο που βλέπω είναι το φόρεμά σου μούσκεμα

κι έχει κολλήσει πάνω στο υπέροχο κορμί σου .

Μη μιλάς ,άσε με να σε φιλάω

να σε χορτασω. σε αγαπάω ,

σε λατρεύω ,ένα με τη βροχή εισαι ,

στην αγκαλιά μου θα 'κοιμηθείς ' ν'ακουμε μαζί

τη μουσική της βοχης .

ν'ακους την καρδιά μου πως χτυπά μόνο για σένα .

Σε φιλώ ,σε λαυρευω ,

άσε με να 'γδυσω' το κορμί σου ,

να συεγνωσω τα βρεγμένα σου μαλλιά,

τη βρεγμένη σου κορμί να στεγνωσω με τα φιλιά μου .

Μούσκεμα ήταν όλο μου το σώμα

μα δε μ'ένοιαζε ,είχα σένα αγκαλιά κι αυτό μου ήταν αρκετό .

αστραπή κ κεραυνός αυτός ο έρωτας .

Σαν ανεμοστροβιλος ήρθες κι εκαψες το είναι μου .

Κάθε σταγόνα βροχής κι ένα φιλί .

Κάθε αστραπή και μια αγκαλιά που μου έκοβε την ανάσα.

μακάρι να μην τελείωνε ποτέ αυτή η νύχτα .

Αυτος δε είναι έρωτας ,καταιγίδα είναι.

Αυτή δε είναι αγάπη ,θυελα είναι

λάβα κυτη, τα φιλιά μας .

άγγιγμα ψυχής η αγκαλιά.

Ηφαίστειο ηδονής ο έρωτας μας .

το νιώθεις κ το νιώθω τόσο δυνατά .

το δώρο του έρωτα είναι η ηδονή .

Ας χαρούμε αγάπη μου αυτή τη βροχή απόψε .

αυτόν τον έρωτα .

Ας μπερδευτούν οί κραυγές μας με τις αστραπές και τη βροχή .

Δε σε αγαπάω .....

.......Σε λατρεύω όπως η γη τη βροχή .

Μαριαννα Κοκεδημα