Εύθραστο γυαλί η ψυχή
......όταν πέφτει η νύχτα....
Ταξιδεύω σ' εκείνα τ' αυγουστιάτικα ρεφρέν
.........στις θάλασσινές της εκρήξεις......
Λυποτακτώ ακόμα
νοερή ανατριχίλα η μουσική της!
Κι εκείνος ο χρυσοκόκκινος ουρανός
...........με μαγεύει είναι η στιγμή
του δειλινού!
Είναι το άγγιγμα μιας πληγωμένης πεταλούδας
προσπαθεί μ' ένα φτερό να κρατηθεί
στη ζωη κυνηγά τη σκιά της
σε αφηρημένο ρυθμό
στην ανεμελιά της!
Νύχτωσε πάλι κρύφτηκε στο γαλάζιο
Ο ουρανός αύριο πάλι!
Στα αραχνούφαντα όνειρα κι απόψε,
Θα κλέψω απ τους ήχους της νύχτας
Φθαρτές στιγμές σε ένα ποτήρι
μοναξιάς θα πιώ το στεναγμό τους!
Θα ξεγλιστήσω στο άπειρο να συναντήσω τ ' αστέρια
ν ' αλλάξω τη σύνθεση του ονείρου
σε θαμπές ψευδαισθήσεις!
Θα αλλάξω το χάρτη της ψυχής μου θα ξοδευτώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου