Η μοναξιά μου είναι επιλογή ζωής, δεν είναι ιός για να τον γιατρέψεις... Μπέττυ Κούτσιου.

Μην έρχεσαι απότομα κοντά μου για να με αλλάξεις δεν θέλω.
Φοβάμαι την αγάπη όπως ο αλλεργικός την σκόνη.
Τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί να αγαπήσω ή να αγαπηθώ

Έχω μάθει να ζω και να κοιμάμαι μόνη μου. 
Έχω μάθει να ξυπνάω, να διαβάζω τις νύχτες και να αποκοιμιέμαι
το ξημέρωμα. Υπάρχουν γιορτές και αργίες που δεν μου χτύπησε
άνθρωπος το τηλέφωνο, να μου προτείνει να πάμε μια βόλτα.

Υπάρχουν Κυριακές που το σπίτι μου είναι άδειο σαν έρημος
και κάνει κρύο, όμως κανένας δεν είναι εκεί να με ζεστάνει.

Σηκώνομαι από το κρεββάτι μου χωρίς αγκαλιά, δίχως φιλί
για καλημέρα. Έχω μάθει να οδηγώ στις καταιγίδες
και να αντέχω στην παγωνιά. Δουλεύω όταν οι υπόλοιποι
κοιμούνται και κοιμάμαι όταν ο κόσμος ξενυχτάει.

Έγινα σκληρή γιατι αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος.
Κανένας δεν επιλέγει να είναι σκληρός όμως είναι ανάγκη
επιβίωσης. Μην κάνεις καμία εισβολή στην ζωή μου απότομα,
γιατί ο φόβος που μου προκαλείς, είναι μεγαλύτερος από
την ανάγκη που έχω για συντροφιά και αγάπη.

Μην με αγκαλιάζεις σφιχτά γιατί τα χέρια, μου θυμίζουν
φυλακή, βλέπεις τα δικά μου ξέχασαν εδώ και καιρό πως
είναινα αγγίζουν. Έλα σιγά σιγά εάν θέλεις και άγγιξε την
μοναξιά μου πριν από μένα. 

Ίσως έτσι καταφέρεις να διώξεις τα αγρίμια από δίπλα μου.
Εγώ έχω συνηθίσει να τρώω μόνη μου, σε μια τραπεζαρία
με ραγισμένα σερβίτσια. Έχω ξημερώσει με τους δαίμονες μου
αγκαλιά και έχω αλλάξει πλευρό στους εφιάλτες μου.
Έχω πονέσει από μοναξιά, σε μέρη του κορμιού μου που
δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν.

Μην έρχεσαι κοντά μου για να γιατρευτείς, δεν μπορώ να
κουβαλησω καμία άλλη ψυχή μέσα μου, εκτός από τον εαυτό
μου. Τώρα πια έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος τηςμοναξιάς μου
και τίποτα δεν με πονάει. Κανένας δεν μπορεί να με ματώσει.

Δεν θέλω κάποιον στη ζωή μου. Όχι γιατί δεν έχω χώρο,
αλλά γιατί δεν ξέρω πως είναι να σου κρατάνε το χέρι.

Δεν έχω ιδέα πως είναι να σε σφίγγουν πάνω τους το βράδυ
όταν κοιμάσαι και δεν γνωρίζω τι σημαίνει η φράση :
Να σου φτιάξω κάτι να φας; Κοντεύω τα πενήντα και δεν
ξέρω πως είναι τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή.
Δεν είναι τραγικό, να μην μην έχω ζήσει τα αυτονόητα;

Γιαυτό σου λέω φύγε από κοντά μου. Δεν μπορώ να δώσω
κανένα συναίσθημα γιατί δεν το έχω νιώσει πρώτα.
Δεν νιώθω τίποτα, μόνο πληγές που βγαίνουν προς τα έξω
και ανοίγουν σαν φύλλα από τριαντάφυλλο.

Γιαυτό φεύγοντας κλείσε καλά την πόρτα και άφησε μου
από πίσω τα κλειδιά. Δεν θέλω κανένας να κουβαλάει
στην τσέπη του τα όνειρα μου.

1 σχόλιο: