Ώσπου η γη να μη γυρίζει πια. Ώσπου το φως να γίνει
σκοτεινιά. Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί. Ώσπου ο χρόνος
πια να ξεχαστεί Θα σ’ αγαπώ. Αυτό μου τραγουδούσε
Μου έλεγε πως πρώτη φορά αγαπάει τόσο πολύ, πως θα
με αγαπάει για πάντα, πως δεν θα με προδώσει πότε!
Και εγώ την ένιωθα, την πίστευα, και ας ήξερα
πόσο μικρο είναι το πάντα και πόσο μεγάλο το ποτέ.
Και ορκιζόμουν ότι θα την αγαπώ για παντα.
Θα σε αγαπώ αλλά όχι μόνον εσένα... θέλω να μπορώ
να αγαπώ, να φεύγω και να ξαναγυρνάω
Θέλω να σε βλέπω να γελάς, προτιμώ το χαμόγελό σου
από τα γκρίζα παράπονα και την μιζέρια.
Μονάχα εμένα ν᾽αγαπάς έλεγε εκείνη, αλλιώς δεν αξίζει.
Προσπάθησε να καταλάβεις!
Δεν θέλω να καταλάβω τίποτα, δεν υπάρχει λόγος.
Πρεπει να καταλαβεις, πρεπει να με ξερεις, πρεπει να ξερεις.
Δεν θέλω τίποτα να ξέρω μου ελεγε ξανα και ξανα.
Θέλω να μ᾽αγαπάς και μόνο εμένα ν᾽αγαπάς, μα θέλω να
σ᾽αγαπάν κι οι άλλες, κι εσύ να λες όχι σ᾽αυτές για χάρη μου
Αυτο σε χαρακτηρίζει, μεγάλη πλεονεξία και εγωισμός.
Δεν φταίω εγώ έτσι είμαι φτιαγμένη μου λέει με ύφος.
Χωρείς να πω κουβέντα ανοίγω την πόρτα και φεύγω,
Στο μικρό πάντα, στο μεγάλο ποτέ.
Δεν αξίζει τον κόπο να ξανάρθω ποτέ εδω, σκέφτηκα.
Μου πέταξε την βαλίτσα μου απ᾽το παράθυρο, ενώ εγώ
έκλινα τα αυτιά μου να μην ακούω τις φωνές της.
Η βαλίτσα άνοιξε καθώς έπεσε στο πεζοδρόμιο.
Μάζεψα γρήγορα γρήγορα τα λίγα ρούχα μου, μερικές
φωτογραφίες μου, δυο πακέτα καπνό, και μισό μπουκάλι
ουίσκι. Σίγουρα όλα τα μισούσε, μα πιο πολύ έμενα.
Και νάμαι μεσ᾽ στο δρόμο μόνος με την βαλίτσα στο χέρι.
Γυρνάω σαν χαμένος, δεν ξέρω ποιον δρόμο να ακολουθήσω.
Περπατάω αλλάζοντας συνέχεια μονοπάτια, σαν να ήθελα
να τούς περπατήσω όλους, σαν όλοι να είχαν έναν τοίχο
που με εμπόδιζε να συνεχίσω.
Η βαλίτσα με κούραζε, ένιωθα σαν να κουβαλάω
αμαρτίες "όχι δικές μου", την παρατησα στο πεζοδρομιο
και έφυγα, εκείνη την στιγμή όλα μου φαινόταν άχρηστα.
Με τα χέρια στις τσέπες σηκωμένο το γιακά του
σακακιού, χάθηκα μέσα στους δρόμους. Στους δρόμους?
Μα δεν βλέπω κανέναν δρόμο. Κάνει κρύο? η εγώ κρυώνω?
Δεν έχω και κάτι να πιώ. Ούτε καν ένα τσιγάρο.
Θα ψάξω, θα βρω τον δρόμο μου. Εκτος αν αυτος
ειναι ο δικος μου δρομος. Το μικρό πάντα, το μεγάλο ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου