Καψαλισμένα φτερά... Γιώτα Κλουτσούνη.

maria-magnolia1:
“KATHRIN LONGHURST
”
Καίγομαι...
Κοίτα τα φτερά μου...
Σπίθες φωτιάς κυκλώνουν το κορμί μου. 
Πήραν φωτιά τα φτερά μου σου λέω.
Μ' ακούς;

Σου φωνάζω...
Καίγομαι γαμώτο.
Όχι όχι...μη φυσάς.
Μη ...

Μιά αγκαλιά πάρε με.
Καψαλισμένα είναι τα φτερά μου.
Δεν θα πετάω πιά.
Χαίρεσαι το ξέρω.

Ποτέ σου δεν ήθελες να πετώ.
Δεν ήθελες να φεύγω από κοντά σου.
Έτσι μου έλεγες.

Δες με τώρα....
Τα φτερά μου κάηκαν.
Ακόμα τσιρτσιρίζουν οι σπίθες.
Πού να πάω χαζέ...

Όπου και να πάω
ο δρόμος με βγάζει σε σένα.
Πάρε με αγκαλιά.
Νιώθω γυμνή χωρίς τα φτερά μου.

Σκέπασέ με με τα χέρια σου.
Ζέστανέ με με τα φιλιά σου.
Λύτρωσέ με με τα χάδια σου.

Πουθενά δεν πάω...
Μ' ακούς;
Ή κι οι δυό ή κανείς...
Μ' ακούς;
Σ' αγαπώ μ' ακούς;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου