Μονοπάτια που ξέχασες... Για την Νέλλη Κουμεντάκη γράφει η Φανή Ζαφειρέλλη.

Μονοπάτια που ξέχασες!!!.Είναι ο τίτλος ενός καταπληκτικού

ποιήματος απο το θαυμάσιο ποιητικό έργο της εξαιρέτου,

ταλαντούχου,καταξιωμένης,χαρισματικής ποιήτριας και φίλης

Νελλης Κουμεντάκη!

Η μαγική της πένα πλημμυρισμένη από λυρισμό και

γλαφυρότητα,με περίσσια αισθαντικότητα,διεισδύει με

καταπληκτική μαεστρία στις αισθήσεις,στα αισθήματα,

στην πραγματικότητα στην ουτοπία,στη μαγεία,στο όνειρο.

Καταπληκτική η καλλιτεχνική δόμηση των "χορευτικών"

όπως εγώ αποκαλώ στίχων της,με μια θαυμάσια αίσθηση

μουσικότητας, που στριφογυρίζουν στο μαγικό ρολόι

του χρόνου όπου οι χτύποι απο τους αόρατους δείκτες του,

φανερώνουν τονίζοντας με άπλετη ομορφιά τις στιγμές,

τις αναπολήσεις,τις επιθυμίες και πόσα..πόσα...ακόμη!!!

Μονοπάτια που ξέχασες!

Τελευταία

ματιά έτσι απλά

αντιστέκεσαι, μια απλή

πινελιά και επανέρχεσαι!

Τελευταία ματιά

σ' όλα αυτά που

ονειρεύτηκες, μια χούφτα

αναμνήσεις μονοπάτια που

ξέχασες!

Τελευταία

ματιά τρεμάμενα

χείλη, χαμένες στιγμές

αγκαλιά στη σελήνη!

Στα σκοτάδια

γυρνάς σε σκιές μακρινές

σε φιγούρες αλλόκοτες,

σε ρηχές αντοχές!

Τελευταία

ματιά σ' όλα εκείνα

τα πρέπει, στη παλάμη γροθιά

μη λυγίζεις αντέχεις!

Τελευταία ματιά

κι έχει η μνήμη δακρύσει,

σε μονοπάτια άβατα μη προσπαθείς

να γυρίσεις!

Νέλλη Κουμεντάκη.

ΥΓ...Τιμής ένεκεν ο σχολιασμός μου!

Τελευταία ματιά! Η τελευταία πράξη της λήξης του έρωτα,

στην σκηνή ενός θεάτρου,πριν πέσει η κατακόκκινη

βελούδινη κουρτίνα της αυλαίας.

Το κρυστάλλινο αγγελάκι με το βέλος κείται σπασμένο

στο πάτωμα με την ανύπαρκτη κόλλα της συγκόλλησης.

Το φως σιγά-σιγά ελλατώνεται και αρχίζει

ο ατελείωτος χρόνος του δευτερόλεπτου.

Ενα αναπόφευκτο flash back στο παρελθόν μας παρασέρνει

στην δύνη του,ενώ ετοιμάζεται να προβάλλει

το σύννεφο-φωλιά των αναμνήσεων.!!!ΥΠΕΡΟΧΟ!!!

Νέλλη μου τα από καρδιάς μου θερμά συγχαρητήρια!!!

Φανη Ζαφειρελλη Για την Νέλλη Κουμεντάκη.