Αλώβητα σ'αγαπώ... Γιώτα Κλουτσούνη.

Μην ψάχνεις για να δεις.
Δεν έχει θύματα.
Κι άς την διαπέρασαν οι σφαίρες.
Στέκει αλώβητη.

Ψάχνει για κάτι σ' αγαπώ ξεψυχισμένα.
Μέσα από δόντια φυλακές ασφαλισμένα.
Βγάζει καπνούς γιατί δεν την πιστέψανε.
Κι είναι τα χέρια της. Ξερά και ιδρωμένα.

Κοιτάει στα μάτια του τα όνειρα που έκανε.
Και ένα ένα τα μετράει σκορπισμένα.
Μάταια ψάχνει τα ταξίδια που την πήγαινε.
Μιά σκοτεινιά την πνίγει ολοένα.

Σε μιά στιγμή.
Όλα ένα γύρω παρανάλωμα.
Μα δίχως θύματα.
Με γάντι είναι σφαγμένα.
Τα σ'αγαπώ.
Αλώβητα θα στέκονται.
Κι άς έχει βάλει ο εγωισμός κρυφό σημάδι.

Μες την καρδιά ο παλμός μένει ανέπαφος.
Κι όσα κι άν πουν.
Είναι ο χτύπος δυνατότερος και πάλι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου