Της νύχτας τα καμώματα... Μαρία Ιωάννου _Φίλη.

Όταν έρχεται η νύχτα , το χέρι μου θαρρείς
πως τρέχει μόνο του στο άσπρο χαρτί 
και σχηματίζει με κόκκινο μελάνι πάντα
την λέξη αγάπη και το όνομα σου !!
Είναι της νύχτας τα καμώματα άραγε
που ξυπνούν τους πόθους τους ερωτικούς
στο μυαλό μου και ξεσηκώνουν το κορμί ;

Σου γράφω και ψιθυρίζω γλυκά το όνομα σου ,
όπως τότε δίπλα στο κύμα αγκαλιασμένοι !!
Εσύ χαμογελούσες και μου απαντούσες αγάπη μου !!!
Μου αρέσει να με λες αγάπη μου μωρό μου ,
και εγώ για δώρο κάθε βραδιά όπως γίνεται και απόψε
θα γράφω στίχους για σένα καρδιά μου που θα μιλάνε
για την αγάπη μας ,και τον έρωτα μας .!!

Ακόμα θά σου γράψω τις σκέψεις μου,τις χαρές όλες
όταν είμαστε μαζί και βουλιάζω στο φως των ματιών
σου καθώς μου ξεδιψάνε τα χείλη τα γλυκά σου φιλιά!!
Δεν είναι της νύχτας τα καμώματα είναι ένα φως ,
είναι η ζωή ,είναι αυτά που βαθειά νοιώθει για σένα
η καρδιά μου και δεν είναι τίποτα άλλο μόνο αγάπη !!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου