Και όταν βρεθείς σ' ένα σοκάκι, εκείνο το δρομάκι που έστριψες,
ξαφνικά, ένας τοίχος αδιέξοδος.
Και ο Ουρανός, κάπου μακριά μοιάζουν ολα πως έχουν χαθεί
μαζί με σένα, ένας ήχος η καρδιά σου και η ανάσα σου κάπου
βαθιά μοιάζει αεράκι ανάλαφρο, απογευματινό,
μια εικόνα είσαι εσύ.
Τρελά τρεμοπαίζουν τα βλέφαρα, κι εσύ γελάς.
Το μονοπάτι που λες ζωή μου ένα πάνω κάτω βήμα να φτάσω
και ο τοίχος μυστικό σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου