Κράτα με, αγάπη μου, σφιχτά
τώρα που οι τοίχοι ψήλωσαν
και μας κρύβουν τον ήλιο
κι οι πάγοι του χειμώνα
αλάξευτοι μένουν
και χαρακώνουν την άνοιξη.
Κράτα με, αγάπη μου, σφιχτά
ν' ακούσω την καρδιά σου
να μου τραγουδά
όπως εκείνη την πρώτη φορά
που ανταλλάζαμε φιλιά
πάνω από τις φωτιές του Άη Γιάννη.
Κράτα με, αγάπη μου, σφιχτά.
Συνήθισα να κοιμάμαι
σκεπασμένη την ανάσα σου
και ν' αντικρίζω την αυγή
μέσα στα μάτια σου.
Κράτα με, αγάπη μου, σφιχτά
γιατί δεν ξερω πώς είναι το χέρι μου
χώρια απ' το δικό σου.
Κράτα με, αγάπη μου σφιχτά
σε τούτο το ταξίδι
που 'ναι χωρίς προορισμό
και μοιάζει δίχως τέλος.
Τίποτα δεν αποζητώ
μονάχα σαν φτάσουμε στο τέρμα
να συνεχίσουμε τον δρόμο μας μαζί.
Κράτα με, αγάπη μου, σφιχτά.
...Σταυρούλα Δεκούλου...
Οι παραπάνω στίχοι είναι απόρροια του εικαστικού
που τους συνοδεύει, με τίτλο Κράτα με σφιχτά
και ανήκει στην εικαστικό, και αγαπημένη φίλη
Έφη μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την έμπνευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου