Σε ποιους κήπους να σε αναζητήσω Γυναίκα,
το Αληθινό σου πρόσωπο να δω,
που παρωχημένο και δέσμιο το ηθέλησαν
οι αιώνες, σπόρους ακανθών φυτεύοντας,
εις το πλαστουργό σου σώμα ;
Και ποια η συγνώμη που θα με λυτρώσει
μέσα στης αγκαλιάς σου την συχώρεση ;
καθώς ακόμα ταπεινωτικά τροπάρια
ψάλουν την υποδούλωση σου ;
Και με ποια πίστη στο φιλί μου
να ξεδιπλώσω το δώρο της Ένωσης,
που εσύ μου χαρίζεις ;
Ω ! Γυναίκα ! φανέρωσε μου τους κήπους !
Και άφησε με να πετάξω
ως αηδόνι,
που να τραγουδήσει θέλει,
το τραγούδι εκείνο
που η Θεά Αφροδίτη τραγούδησε,
στο τραπέζι της Γυναικείας Αλήθειας...
...Νίκος Δημογκότσης...
Ο Εξαιρετικός Πίνακας είναι της Ελένης Γκόγκου,
την οποία ευχαριστώ από καρδιάς !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου