Το φως του ήλιου σου...Στέλλα Βρακά.

Μια πολιτεία είσαι υπό κράτησιν
και πώς να τοξεύσω το δάσος σου;
Και πού να βρω τα ποτάμια σου
να συννενοηθώ μαζί τους;
Και πώς να σε φτάσει η περπατησιά μου;

Ο νους μου ζητά το φως του ήλιου σου
να διημερεύει στο "γεννηθήτω σου".

Λογαριάζομαι στην φωτιά σου;
Να τρέξω τότε να την προλάβω.

Να ταξιδεύω στον ύπνο μου
να ανταμώσω τον δικό σου
σημάδι αφήνει στον προορισμό μου.

Μου διαφεύγουν
οι λεπτομέρειες της εποχής μου
ξέχασα και τα σφάλματα της μαθητείας μου.

Το μόνο που θυμάμαι είναι τα λόγια
κι όλα τα ποιήματα για τα πειστικά αντικείμενα
της Ομορφιάς σου.

Δεν είμαι τίποτα άλλο
παρά ένα εύγονο ρόδι έξω απ' το δωμάτιό σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου