Μη βάζεις απόψε να πιούμε
Σ' αυτό το πλατύ καραφάκι
Ας μάθουμε να κολυμπούμε
Βαθιά στης ζωής κυματάκι.
Σφηνάκι που χωράει τη γουλιά
Τη δίψα το πολύ δεν τη σβήνει
Ν' αγιάσω, να πνιγώ στη σταλιά
Στο λίγο που μέγιστα δίνει.
Ποθώ την ιερή τη σταγόνα
Την λίγη, την ωραία και σπάνια
Με κάνει των Θεών το θαμώνα
Με πάει σε στέκια ουράνια.
Τη στάλα , την απλή, την μικρή
Εκείνη που τη λένε χαρά,
Χαρουλα- σταλίτσα μου αρκεί
Δροσιά που η καρδιά λαχτάρα.
Τη στάλα χαράς θα στραγγίσω
Εκεί.μες του νου μου τα φίλτρα
Να πίνω, γλεντάω, μεθύσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου