Περιδιαβαίνοντας
στους δρόμους της ψυχής μας
ανακαλύπτουμε τις σχισμές
στην καρδιά μας από τα δάκρυα,
τις αδικίες, τις απογοητεύσεις
και τις απώλειες.
Αγγίζοντάς τες εκτιμούμε το βάθος τους
και αν υπάρχει ελπίδα ιάσεως.
Σε κάθε ρωγμή
ξυπνούν πονεμένες στιγμές.
Κάποιες έχουν ξεχαστεί
στο πέρας των χρόνων
αφήνοντας μια ίση μηδενική γραμμή
στο χαρτογράφημα της καρδιάς μας.
Άλλες ακόμα μας πληγώνουν
και ορμούν προς τα πάνω μας
με λύσσα να συντρίψουν
ότι όρθιο υπάρχει.
Δεν μας αφήνουν να πετάξουμε,
τα φτερά μας σπασμένα
και κλειδωνόμαστε στην ευαισθησία μας,
χάνοντας τα χρώματα τη λάμψη τους.
Ομως συνεχίζουμε να χαμογελούμε
κρύβοντας τη θλίψη μας
χάρη στα πρόσωπα που αγαπάμε.
Ο σταυρός που κουβαλάμε
μας βαραίνει
όμως τίποτα πιο δυνατό
από τις αντοχές μας.
Η ζωή είναι απρόβλεπτη
και είμαστε εδώ αγωνιστές
να ταξιδέψουμε
σε ότι η μοίρα μας μας ορίζει
κρατώντας την πυξίδα μας γερά...
Πλέοντας στα λιμάνια
που εμείς θα ορίσουμε
με οδηγό τα δικά μας θέλω
εισπράτοντας την αγάπη
και τις αλήθειες των γύρω μας
σαν μια σφιχτή αγκαλιά ως ασπίδα
σε ότι αρνητικό θελει να εισβάλλει.
Γιατί η ζωή είναι όμορφη
όπως και τα άτομα
που επιλέξαμε
Νόρα Ξένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου