Φθινοπώριασε... Ιωάννα Καγκαρά.

Φθινοπώριασε πια και τα

πρώτα κίτρινα φύλλα στήσανε το χορό τους.

Κλαδιά γυμνά σαν την γυμνή μας σάρκα παίζουν με τον αέρα.

Η θάλασσα φουρτουνιασμένη στην άγρια μορφή της.

Έδειχνε θυμωμένη που το καλοκαίρι τελείωσε και το βάλαμε

στο άλμπουμ των αναμνήσεων.

Έτσι και εσύ για το φευγιό σου ετοιμάζεσαι.

Σαν διαβατάρικο πουλί φορτώνεις τις εμπειρίες του καλοκαιριού

τώρα που ο καιρός αγρίεψε και τα γκρίζα σημάδια φανήκαν.

Τα φτερά σου με δύναμη άνοιξες και

ετοιμάζεσαι εφήμερε επισκέπτη του καλοκαιριού

να μας αποχαιρετήσεις.

Σαν τα αποδημητικά πουλιά θα διαβαίνεις και θα χάνεσαι

στα ταξίδια σου σαν οδοιπόρος.

Διαβατάρικη ψυχή σε ονόμασα και μες την ορμή σου φεύγεις

να ξεχειμωνιάσεις αλλού τη μοναξιά σου.

Να προσέχεις εκεί που θα πας.Κράτα και ένα σύννεφο μαζί

για να το έχεις σκέπασμα στο ταξίδι σου για να μην βραχούν

τα φτερά σου. Και τις ευχές μου σαν φυλαχτό να κρατάς.

Μες τα φτερά σου να τις κρύψεις να μην χαθούν

Πέτα...... μα μην με ξεχάσεις.

Και εκεί που θα πας τις ευχές μου να έχεις για παρέα.

Πρόσεχε.

Μην ξεχαστείς και χαθείς.

Της μοίρας γραπτό ήτανε να ξανά συναντηθούν οι σκέψεις μας.

Στάσου....

Περίμενε...... Κάτι ξέχασες.

Αυτό δικό σου δεν είναι?

Ενα μύνημα σε μια φωτογραφία σου που έγραφε πάνω:

'Δικός σου για πάντα'

Καλό ταξίδι σου εύχομαι και στο καρτέρι της

αναμονής θα μείνω να περιμένω.

Μόλις σε δω να έρχεσαι θα τρέξω να καλοσορίσω

την Ανοιξη ξανά.

Ιωάννα Καγκαρά