Δεν το έμαθες ποτέ... Χρύσα Θυμιοπούλου.

Ίσως τώρα κάποια άλλη έχει σειρά, έτσι για την ιστορία

του παιχνιδιού..

Έτσι για να ξεχνιέσαι και εμένα μέσα σου ολοένα να απαρνιέσαι.

Μόνο και μόνο γιατί φοβάσαι, ότι για σένα..

Είμαι επικίνδυνη...

Δεν είναι ώρες για έρωτες..

Μου' λεγες..

Ξέρεις πόσο σ' αγάπησα;;

Τόσο όσο..

Για να κυλήσει το δάκρυ στο πρόσωπό σου...

Μην πεις τίποτα..

Όλα & όλοι ξεχνιούνται κάποια στιγμή..

Μα την συνείδηση μου την έχω καθαρή..

Δεν λησμόνησα ποτέ τα συναισθήματα μου για σένα..

Δεν απαρνήθηκα ποτέ εσένα..

Ήπια στάλα, στάλα τον έρωτά μου και ας μη σε άγγιξα ποτέ..

Παρά μόνο την καρδιά σου..

Γιατί πολύ απλά..

Έμαθα να φουμάρω τη ζωή όπως θέλω εγώ..

Κι όχι όπως εκείνη ξέρει έτσι ύπουλα να πετάει

τις ζαριές ανάποδα..

Ξέρω γιατί μ' αγαπάς..

Επειδή το άδειο βλέμμα της καρδιάς σου, έσπασε

το συρματόπλεγμα του πόνου..

Και πήρε αναπνοή απ' την πνοή μου..

Και κατέκλυσε τις γυμνές σκέψεις μου νιώθοντας

σε όλο αυτό τον καιρό..

Άσε με να σε συναντήσω..

Πριν γίνει..

Φωτιά & χώμα...

Ο δικός μας..

<<Αποχωρισμός>>.

Χρύσα Θυμιοπούλου

Λογοτέχνις Στιχουργός Ηθοποιός