Ταξιδεύουμε μέσα στην ψευδαίσθηση μας.
Χαράσσουμε δρόμους
στο ολογραφικό μας σύμπαν.
Μα είναι ήδη χιλιοπατημένοι
Ζούμε το όνειρο μας σαν αληθινό
και δε βρίσκουμε τη δύναμη
να θρυμματίσουμε το εκμαγείο
των επαναλήψεων.
Την ψεύτικη μήτρα
των αέναων ψευδαισθήσεων μας.
Χτίζουμε πνευματικές φυλακές.
Δεσμώτες και φύλακες μαζί
μιας οδυνηρής ύπαρξης,
που ζητά απεγνωσμένα τη διαφυγή
από την παραίσθηση του γραμμικού χρόνου.
Αναζητώντας την εστίαση
στο αιώνιο τώρα,
διαγράφουμε κύκλους ζωών και ονείρων
στον κόσμο της ψευδαίσθησης μας.
Μα η έξοδος διαφυγής
είναι πάντα ορθάνοιχτη
στην ατέλειωτη προσμονή μας.
Αρκεί να πούμε τη μαγική λέξη.
Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη
Νοσταλγοί της Εδέμ 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου